Vucomm: Prepoznavanje tablica u mraku

Kod Mobotixa, iste kamere postoje u različitim varijantama – model M12 u konfiguraciji sa long-pass filtrom u levom sočivu, prepoznaje registarske tablice i u mrklom mraku — Mladen Mijatović

Kamera M12 je verovatno najupečatljiviji Mobotixov model – sa svoja dva sočiva podseća na glavu nekog futurističkog robota, ali je i jedan od najkvalitetnijih i najfleskibilnijih u proizvodnom programu ove nemačke kompanije. Do sada smo imali priliku da vidimo osnovni model kod koga je jedno sočivo prilagođeno dnevnim a drugo noćnim uslovima koji opet postoji u nekoliko varijanti u zavisnosti od optičkih karakteristika sočiva, zatim modele sa povećanim kapacitetom interne storidž memorije, pa čak i razvojni komplet bez karakterističnog kućišta kod koga su „oči“ kamere postavljene na krajeve produžnih kablova što omogućava neke vrlo egzotične primene. Ovog puta vam predstavljamo M12D-Sec-LPF, kameru koja je u potpunosgti prilagođena noćnim uslovima rada, sa posebnim akcentom na prepoznavanju registarskih tablica u pokretu.

Deluje jednostavno, ali…

Očitavanje broja registarskih tablica sa slike koju je zabeležila kamera za video nadzor nije nimalo jednostavna stvar. Snimljena slika mora da zadovoljava neke uslove da bi to uopšte bilo moguće – pre svega ovo se odnosi na ugao pod kojim je tablica snimljena i na broj piksela u slici. Da bi slova i brojevi mogli da se pročitaju, neophodno je da površina tablice ima rezoluciju višu od neke minimalne vrednosti, odnosno da tablica u slici zahvati bar neki minimalni broj piksela. U principu, ovo je moguće i sa kamerom niže rezolucije koja je usmerena tako da tablica zauzima najveći deo slike, ali to nije baš lako postići. Mnogo je lakše ako kamera, poput M12 ima visoku rezoluciju, pa čak i delić slike u kojem se nalazi tablica nosi dovoljno informacija da ona može da bude pročitana.

Automatsko prepoznavanje se obično vrši u pet koraka: prvo se u slici locira sama tablica, zatim se određuje njen polođaj u prostoru, vrši normalizacija i razdvajaju pojedinačni znaci (slova i cifre). Na kraju se vrši prepoznavanje ovih znakova. Za uspešnost celog procesa neophodno je da svaki od ovih koraka bude sproveden kvalitetno, a Mobotixove kamere sa long-pass filtrom, kao što je M12D-Sec-LPF, su neprevaziđenje kada je u pitanju lociranje tablice i razdvajanje znakova, jer se reflektujuće površine jasno ističu u odnosu na pozadinu, dajući oštru sliku sa velikim kontrastom, što olakšava prepoznavanje.

Long pass filter

U levo sočivo ove kamere ugrađen je tzv. long-pass filter (LPF), odnosno optički filtar koji propušta svetlost veće talasne dužine, a sprečava prolazak svetlosti niskih talasnih dužina. Ovde postoji izvesna terminološka začkoljica, jer se kod radio-talasa obično govori o frekvenciji, dok se kod svetlosti uglavnom definiše talasna dužina. Budući da ove dve veličine stoje u recipročnom odnosu, LPF bi bio ekvivalent nisko-frekventnog filtra, ali kod optičkih filtara su se ustalili nazivi koji sugerišu ponašanje u odnosu na talasnu dužinu. Značaj LPF je u tome što se noćno snimanje obavlja u infra-crvenom delu spektra, odnosno u delu visokih talasnih dužina. U sadejstvu sa infra-crvenim iluminatorom koji osvetljava sliku svetlošću koja je nevidljiva ljudskom oku (850-950nm), ova kamera daje sliku na kojoj se mogu pročitati registarske tablice čak i na vozilima u pokretu i to u mrklom mraku, jer se IC svetlost odbija od reflektujuće površine tablice i prolazi kroz LPF dok se ostala svetlost filtrira.

Sve lepe osobine koje poseduje model M12 postoje i u ovoj verziji. Poput osnovnog modela kod koga jedno sočivo služi za dan a drugo za noć i ovde je drugo „oko“ kamere opremljeno crno-belim senzorom rezolucije 1280×960 piksela, koji služi za „obično“ noćno snimanje, tako da se pored broja tablice dobija i kompletna slika sa svim relevatnim informacijama (tip vozila, lice vozača i sl.)