Hipersonične letelice: pretnja ili nova mogućnost?
Organizacija Rand Corporation, koja često savetuje američke oružane snage, objavila je analizu koja se tiče hipersoničnih krstarećih raketa i dronova, te ih prepoznala kao novi oblik pretnje. Ovakvi projektili i letelice mogu da razviju brzinu do 5.000 kilometara na sat, te se njima može upravljati sa određene udaljenosti, što postojeće sisteme protivraketne odbrane čini nemoćnim, a države koje bi na ovaj način bile napadnute imale bi tek nekoliko minuta da reaguju.
Za sada je poznato da ovakvu tehnologiju razvijaju Rusija, Kina i Sjedinjene američke države, a očekuju se da to u budućnosti učine i Evropa, Indija, Japan i Australija. Stručnjaci upozoravaju da bi dostupnost ovakvog naoružanja bitno destabilizovala mir u svetu, te je, na primer, ruski program Zircon za hipersonične krstareće rakete, za koji se tvrdi da postoji od 2012. godine, često u medijima, te je postao predmet mnogih spekulacija na zapadu. Neki izveštaji ukazuju na to da je program u potpunosti razvijen, te da je već uključen u arsenal ruskih oružanih snaga.
Kao mera u sprečavanju narušavanja bezbednosne ravnoteže preporučuje se sporazum između Rusije, Kine i Amerike, kojim bi se zabranio izvoz hipersonične tehnologije, te se tako onemogućilo da ovakva sredstva za masovno uništenje postanu dostupna na širokom tržištu.
Termin „supersoničan“ (nadzvučni – brzina veća od brzine zvuka) prvi put je upotrebljen 1946. godine za brzine koje za Machov broj imaju vrednosti veće od pet. Za prvi hipersonični let korišćena je V-2 raketa koja je konstruisana u Nemačkoj tokom Drugog svetskog rata, a ovo „super-oružje“ upotrebljeno je protiv Britanije i Holandije. Po završetku rata zaplenjeno je na stotine raketa, te zarobljeno na stotine nemačkih inženjera koji su odvedeni u Ameriku sa namerom da poboljšaju tamošnji raketni program.
Izvor: newatlas.com
