Fotonski radar nadgleda disanje sa daljine

Inženjeri na Univerzitetu u Sidneju razvili su fotonski radar koji im omogućava da prate brzinu disanja bez potrebe za pričvršćivanjem opreme na kožu pacijenta. Žičani ili invazivniji sistemi možda nisu pogodni za sve – na primer, pacijenti sa opekotinama sa oštećenom kožom ili beba sa malom površinom tela možda neće moći da koriste takve sisteme. Ova najnovija tehnologija može daljinski nadgledati disanje i može omogućiti praćenje više pacijenata sa jedne bazne stanice. Tehnologija se oslanja na sistem zasnovan na svetlosti za generisanje i prikupljanje radarskih signala, što rezultira veoma preciznim merenjima.

Praćenje vitalnih znakova, kao što je disanje, kod kritično bolesnih pacijenata je važno, ali trenutne tehnologije za postizanje ovoga možda nisu pogodne za sve. Na primer, pacijent sa opekotinama možda neće ceniti senzore koji zahtevaju kontakt sa kožom, a novorođena beba možda nema dovoljno površine kože da primi velike senzore ili glomaznu opremu. Ostala pitanja uključuju rizik od unakrsne kontaminacije između pacijenata uzrokovanih ugradnjom takvih senzora ili čak neugodnosti zbog senzora.

Neinvazivan način praćenja disanja bio bi koristan za takve pacijente. Neinvazivni sistemi koji uključuju infracrvene ili optičke kamere talasne dužine su isprobani ranije, ali dolaze sa nekim problemima. „Sistemi zasnovani na kameri imaju dva problema“, rekao je Ben Eglton, istraživač uključen u studiju. „Jedna je visoka osetljivost na varijacije u uslovima osvetljenja i boji kože. Druga je privatnost pacijenata, sa slikama pacijenata visoke rezolucije koje se snimaju i čuvaju u infrastrukturi računarstva u oblaku.

Ovi istraživači su se okrenuli fotonskom radaru kao načinu merenja i praćenja suptilnih pokreta naših tela kada dišemo. Do sada su testirali tehnologiju sa žabama od trske i uspeli su da uspešno prate njihovo disanje.

Izvor: medgadget